ginekomastii

Ginekomastia to dotkliwość na którą cierpi bardzo wielu mężczyzn.  Problem ginekomastii, czyli nadmiernego  rozrostu męskich piersi dotyka zarówno młodych chłopców, jak i  starszych mężczyzn. Ginekomastia może zostać pokonana poprzez wykonanie odpowiedniego zabiegu chirurgicznego.

O ile w mediach stosunkowo głośno jest o kobietach które dałyby się (dosłownie i w przenośni) pokroić, żeby mieć większy biust, o tyle rzadko mówi się o mężczyznach którzy zrobiliby wszystko, żeby swój biust… zmniejszyć. Problem ten dotyka wbrew pozorom wielu mężczyzn, w każdym wieku ale traktowany jest niesłychanie wstydliwie.

Ginekomastia – to jedno lub dwustronne powiększenie męskich gruczołów piersiowych. Nie jest to jakaś „choroba”, ale raczej symptom, który wskazuje na zaburzenia hormonalne.

Od  „prawdziwej” ginekomastii należy odróżnić „pseudoginekomastię” lub „lipomastię”- powiększenie piersi przez tłuszcz ( występująca przy ogólnej otyłości).

Jak dochodzi do powstania ginekomastii?

Ginekomastia może powstać jako zmiana zwykła (fizjologiczna) lub  chorobliwa (patologiczna).

Ginekomastia fizjologiczna występuje:

• u noworodków i jest wywołana przez żeńskie hormony matki, które przenikają do noworodka przez łożysko, ustępuje samoistnie zwykle w ciągu kilku tygodni, rzadziej utrzymuje się przez kilka miesięcy
• u chłopców w okresie dojrzewania (około 50 do 75 %) – ustępuje samoistnie w okresie nie dłuższym niż 2-3 lata.
• u mężczyzn w okresie starzenia – związana jest ze wzrostem masy tłuszczowej przy obniżaniu ogólnej masy ciała i następującymi zmianami hormonalnymi związanymi z wiekiem.

Tego rodzaju ginekomastia nie wymaga specjalistycznego  leczenia.

Przyczyną ginekomastii patologicznej może być:

1. niedobór męskich hormonów (hipogonandyzm)
2. nadprodukcja estrogenu
3. hiperprolaktynemia  (zwiększona produkcja prolaktyny)
4. przyjmowanie leków, używek (marihuana, amfetamina), anabolików
5. rak sutka
6. inne choroby jak:
   • marskością wątroby
   • nadczynność lub niedoczynność tarczycy
   • niewydolność nerek

W przypadku chorób ogólnoustrojowych poprawę przynosi leczenie choroby podstawowej.

Jeżeli przyczyną ginekomastii jest  przyjmowanie leków, to powinny być one odstawione lub zastąpione innymi.

W pozostałych przypadkach spowodowanych nieprawidłowym stosunkiem estradiolu do testosteronu we krwi, zmniejszenie lub ustąpienie ginekomastii uzyskuje się poprzez stosowanie:

• domięśniowo preparatów testosteronu,
• miejscowo w postaci maści dwuhydrotestosteronu,
• doustnie antyestrogenów (tamoksyfen),
• doustnie inhibitorów aromatazy (testolakton, arimidex).

Leczenie chirurgiczne ma głównie znaczenie estetyczne i stosuje się je w następujących przypadkach:

• przetrwała ginekomastia okresu dojrzewania (obecna po około 3-4 latach od początku jej wystąpienia),
• ginekomastia nie poddająca się leczeniu zachowawczemu,
• ginekomastia o znacznym nasileniu z towarzyszącymi zmianami wytwórczymi tkanki łącznej okołoprzewodowej, która powoduje silny psychiczny uraz chorego,
• ginekomastia w przebiegu zespołu nadmiernej aktywności aromatazy, ginekomastia idiopatyczna ( czyli taka, której przyczyny nie są znane) oraz w zespole Klinefeltera.

W przypadku pseudoginekomastii, jeżeli osoba jest chorobliwie otyła, zaleca się ćwiczenia fizyczne, dietę, i dopiero po unormowaniu wagi stosowana jest liposukcja – odsysanie tłuszczu.

Zabiegów chirurgicznych nie stosuje się również u mężczyzn nadużywających alkohol, przyjmujących używki, anaboliki ponieważ najczęściej w okresie kilku tygodni od ich odstawienia piersi wracają do normalnej wielkości.

W powyższym filmie wideo specjalista chirurg omawia przyczyny i sposoby leczenia ginekomastii.

Polecamy dodatkowe informacje zawarte w artykule: Ginekomastia