Co to jest ginekomastia
Ginekomastia to dotkliwość na którą cierpi bardzo wielu mężczyzn. Problem ginekomastii, czyli nadmiernego rozrostu męskich piersi dotyka zarówno młodych chłopców, jak i starszych mężczyzn. Ginekomastia może zostać pokonana poprzez wykonanie odpowiedniego zabiegu chirurgicznego.
O ile w mediach stosunkowo głośno jest o kobietach które dałyby się (dosłownie i w przenośni) pokroić, żeby mieć większy biust, o tyle rzadko mówi się o mężczyznach którzy zrobiliby wszystko, żeby swój biust… zmniejszyć. Problem ten dotyka wbrew pozorom wielu mężczyzn, w każdym wieku ale traktowany jest niesłychanie wstydliwie.
Ginekomastia – to jedno lub dwustronne powiększenie męskich gruczołów piersiowych. Nie jest to jakaś „choroba”, ale raczej symptom, który wskazuje na zaburzenia hormonalne.
Od „prawdziwej” ginekomastii należy odróżnić „pseudoginekomastię” lub „lipomastię”- powiększenie piersi przez tłuszcz ( występująca przy ogólnej otyłości).
Jak dochodzi do powstania ginekomastii?
Ginekomastia może powstać jako zmiana zwykła (fizjologiczna) lub chorobliwa (patologiczna).
Ginekomastia fizjologiczna występuje:
- u noworodków i jest wywołana przez żeńskie hormony matki, które przenikają do noworodka przez łożysko, ustępuje samoistnie zwykle w ciągu kilku tygodni, rzadziej utrzymuje się przez kilka miesięcy
- u chłopców w okresie dojrzewania (około 50 do 75 %) – ustępuje samoistnie w okresie nie dłuższym niż 2-3 lata.
- u mężczyzn w okresie starzenia – związana jest ze wzrostem masy tłuszczowej przy obniżaniu ogólnej masy ciała i następującymi zmianami hormonalnymi związanymi z wiekiem.
Tego rodzaju ginekomastia nie wymaga specjalistycznego leczenia.
Przyczyną ginekomastii patologicznej może być:
- niedobór męskich hormonów (hipogonandyzm)
- nadprodukcja estrogenu
- hiperprolaktynemia (zwiększona produkcja prolaktyny)
- przyjmowanie leków, używek (marihuana, amfetamina), anabolików
- rak sutka
- inne choroby jak:
- marskością wątroby
- nadczynność lub niedoczynność tarczycy
- niewydolność nerek
W przypadku chorób ogólnoustrojowych poprawę przynosi leczenie choroby podstawowej.
Jeżeli przyczyną ginekomastii jest przyjmowanie leków, to powinny być one odstawione lub zastąpione innymi.
W pozostałych przypadkach spowodowanych nieprawidłowym stosunkiem estradiolu do testosteronu we krwi, zmniejszenie lub ustąpienie ginekomastii uzyskuje się poprzez stosowanie:
- domięśniowo preparatów testosteronu,
- miejscowo w postaci maści dwuhydrotestosteronu,
- doustnie antyestrogenów (tamoksyfen),
- doustnie inhibitorów aromatazy (testolakton, arimidex).
Leczenie chirurgiczne ma głównie znaczenie estetyczne i stosuje się je w następujących przypadkach:
- przetrwała ginekomastia okresu dojrzewania (obecna po około 3-4 latach od początku jej wystąpienia),
- ginekomastia nie poddająca się leczeniu zachowawczemu,
- ginekomastia o znacznym nasileniu z towarzyszącymi zmianami wytwórczymi tkanki łącznej okołoprzewodowej, która powoduje silny psychiczny uraz chorego,
- ginekomastia w przebiegu zespołu nadmiernej aktywności aromatazy, ginekomastia idiopatyczna ( czyli taka, której przyczyny nie są znane) oraz w zespole Klinefeltera.
W przypadku pseudoginekomastii, jeżeli osoba jest chorobliwie otyła, zaleca się ćwiczenia fizyczne, dietę, i dopiero po unormowaniu wagi stosowana jest liposukcja – odsysanie tłuszczu.
Zabiegów chirurgicznych nie stosuje się również u mężczyzn nadużywających alkohol, przyjmujących używki, anaboliki ponieważ najczęściej w okresie kilku tygodni od ich odstawienia piersi wracają do normalnej wielkości.
W powyższym filmie wideo specjalista chirurg omawia przyczyny i sposoby leczenia ginekomastii.
Polecamy dodatkowe informacje zawarte w artykule: Ginekomastia